25 February 2016
Interview (English translation follows Nederlands original). Sarah talks about some of the key moments in her career.
http://www.popmagazineheaven.nl/de-sleutelmomenten-van-folkzangeres-sarah-mcquaid
De sleutelmomenten van folkzangeres Sarah McQuaid
(English translation appears below Nederlands original.)
Op het conto van de in Cornwall wonende singer-songwriter Sarah McQuaid staan vier soloalbums en een duoalbum onder de naam Mama. Ook schreef ze een standaardwerk over gitaarstemmingen. Op haar jongste prachtplaat Walking Into White opteert McQuaid na het imponerende The Plum Tree And The Rose uit 2013 voor een meer poppy geluid. Voorafgaand aan haar Nederlandse optredens vroegen we haar naar vijf sleutelmomenten uit haar carrière.
Sleutelmoment 1: eerste solouitvoering van een lied van eigen hand - Locatie: National Cathedral School. Washington DC, U.S.A. - Betrokken personen: docenten, stafleden en studenten van de openbare meisjesschool
“Ik was veertien of vijftien toen dit plaatsvond. Ik had al veel ervaring opgedaan met optreden voor publiek als lid van het Chicago Children's Choir, maar dit was de eerste keer dat ik solo voor een publiek stond om een lied te brengen dat ik zelf op gitaar geschreven had. Hoe het komt dat ik op een maandagochtend om acht uur een van mijn eigen liedjes speelde, weet ik niet. Ook ben ik vergeten welk lied ik had uitgekozen. Wat in mijn herinnering is blijven hangen, is het gevoel van een verschrikkelijke angst die mij in zijn greep had. Ik wist niet of er geluid uit mijn mond zou komen als ik die opende en of mijn vingers de juiste handelingen zouden verrichten. Mijn angst bleek ongegrond, alles ging goed en ik kreeg een groot applaus. Ik leerde op dat moment te vertrouwen op mijn stem en mijn vingers, ongeacht hoe nerveus ik me voel.”
Sleutelmoment 2: de ontdekking van DADGAD - Locatie: een festival ergens in Bretagne, Frankrijk - Betrokken persoon: een Franse gitarist wiens naam ze vergeten is
“Als tiener luisterde ik veel naar Joni Mitchell en musici van het platenlabel Windham Hill, onder wie Michael Hedges, Willy Ackerman en Alex de Grassi. Ik wist dat zij in open stemmingen speelden. Ik experimenteerde met willekeurige stemmingen op mijn gitaar met verschillende noten om te kijken wat dat opleverde. Tijdens mijn studie in Frankrijk trad ik op met de in dat land gevestigde Ierse band Mixed Brew. Backstage raakte ik op een festival in Bretagne aan de praat met een blonde Franse gitarist wiens naam ik me niet meer herinner. Hij adviseerde mij de stemming DADGAD uit te proberen omdat alle Ierse musici deze stemming gebruiken. Ik stemde mijn gitaar en beleefde een eurekamoment. Plotseling kon ik al die klanken produceren die ik zoveel jaren tevergeefs had geprobeerd te maken.”
Sleutelmoment 3: Luka Bloom observeren terwijl hij met het publiek communiceert - Locaties: An Créagan, Creggan, Omagh, County Tyrone, Noord Ierland - Betrokken personen: Luka Bloom, Paul Ashe-Brown en een massaal publiek.
“In de winter van 2001 nodigde Luka Bloom mij uit als zijn voorprogramma tijdens een korte tournee door Ierland. Vanaf het balkon naast het mengpaneel van geluidtechnicus Paul Ashe-Browne zag ik hoe Luka op magische wijze communiceerde met zijn publiek. Ik dacht direct dat ik ook op zo'n manier wilde leren communiceren met mijn eigen publiek. Ook zag ik het belang in van een eigen geluidstechnicus. Ik heb het geluk dat ik de laatste vijf jaar begeleid word door de getalenteerde geluidtechnicus Martin Stansbury, die tevens mijn tourmanager is.”
Sleutelmoment 4: ontmoeting met Dick Gaughan - Locatie: The Strandhill Guitar Festival, County Sligo, Ierland - Betrokken personen: Dick Gaughan, Séamie O'Dowd, Felip Carbonell en deelnemers aan een DADGAD-workshop
“In de zomer van 2006 kreeg ik een uitnodiging van mijn bevriende gitaristen Séamie O'Dowd en Felip Carbonell om tijdens een gitaarfestival een workshop gitaarstemming in DADGAD te geven. Toen ze mij vertelden dat ik deze workshop mocht leiden samen met Dick Gaughan - een van mijn helden - , verdwenen al mijn reserves als sneeuw voor de zon. Na afloop van de workshop vroeg Dick mij waarom ik niet zelf tourde. Ik zei dat ik niet vermoedde dat er een markt was voor mijn muziek. Hij was ervan overtuigd dat er wél een publiek was. Drie maanden later zegde ik mijn baan op en werd ik een fulltime muzikant.”
Sleutelmoment 5: samen componeren met Zoë - Locatie: haar keuken in het platteland nabij Penzance, Cornwall, Engeland - Andere betrokken persoon: Zoë
“Toen ik naar het landelijke Cornwall verhuisde in 2007 was Zoë een van de eerste personen die ik leerde kennen, omdat onze kinderen dezelfde school bezochten. Pas na verloop van tijd ontdekte ik dat zij een voormalige popster was, bekend van de zelfgeschreven hitsingle Sunshine On A Rainy Day. Aan de keukentafel speelde ze een lied waarvan ik de melodie prachtig vond, maar de tekst niet begreep. “Maar ik heb er ook geen tekst voor, dit zijn gewoon onzinregels”, zei ze. Op mijn vraag of ze passende liedregels wilde, antwoordde ze met een volmondig: “Yes, please, that would be great!” Binnen een paar maanden hadden we samen genoeg liedjes geschreven voor een album dat we uitbrachten onder de groepsnaam Mama. Dor mijn samenwerking met Zoë beschouw ik mezelf sindsdien niet alleen als een folkzangeres maar tevens als een liedjesschrijfster.”
Sarah McQuaid live: 26 februari in Café Peter en Leni, Steendam; 5 maart in De Lantaern, Zevenaar; 19 maart in De Vermaning, Zaandam; 20 maart in Tiliander, Oisterwijk.
The key moments of folk singer Sarah McQuaid
To the credit of Cornwall-based singer-songwriter Sarah McQuaid are four solo albums and a duo album under the band name Mama. She also wrote a standard work on guitar tunings. On her recent stunner Walking Into White, McQuaid opts after the impressive The Plum Tree And The Rose (2013) for a more poppy sound. Prior to her Dutch performances, we asked her about five key moments of her career.
Key Moment 1: First Solo Performance of an Original Song - Location: National Cathedral School, Washington, DC, USA - Other Persons Involved: Teachers, staff and fellow students at the National Cathedral School, an independent all-girls school in Washington, DC
“I think I was fourteen or fifteen years old when this moment took place. By that time I already had extensive experience of performing in public as a member of the Chicago Children’s Choir, but this was the first time I ever stood up in public and sang and played a song I’d written on the guitar. I can’t remember how it came about that I performed one of my own songs at a school assembly at 8am one Monday morning – did a teacher suggest it, or did I come up with the idea myself? I’ve no idea which, or even what song it was. What sticks in my memory, though, is that feeling of being absolutely terrified, of not knowing whether any sound would come out when I opened my mouth and not knowing whether my fingers would find their way to the right frets and strings. But they did, and I got a big round of applause. I learned in that moment to trust my voice and my hands to do their job, no matter how nervous I feel.”
Key Moment 2: Discovering DADGAD - Location: A festival somewhere in Brittany, France - Other Persons Involved: A French guitarist whose name I can’t remember
“As a teenager I listened a lot to Joni Mitchell, and also to Windham Hill artists like Michael Hedges, Willy Ackerman and Alex de Grassi. I knew that they all used various different “open tunings”, and I used to experiment with randomly tuning my guitar strings to different notes and seeing what I could do. When I was 18 I went to study in France for a year and wound up becoming the singer/guitarist with a France-based Irish band called Mixed Brew. We had a gig at a festival somewhere in Brittany – I can’t remember exactly where, or what the festival was called – and I got chatting backstage with a French guitarist (whose name I can’t remember, although I do recall that he had blond hair) who said to me “You know, since you’re playing Irish music, you should try the DADGAD tuning. It’s what all the Irish players are using these days.” I tuned the guitar to DADGAD and it was one of those lightbulb “Eureka!” moments – suddenly I could make all the sounds I’d been trying and failing to make for so many years.”
Key Moment 3: Watching Luka Bloom Connect With An Audience - Location: An Créagan, Creggan, Omagh, County Tyrone, Northern Ireland - Other Persons Involved: Luka Bloom, Paul Ashe-Browne and a packed audience
“In the winter of 2001, Luka Bloom invited me to come along on a short tour of Ireland as his support act. The timing was good as I’d taken a three-month sabbatical from my magazine editing job to work on writing a novel, so I accompanied him and his touring sound engineer, Paul Ashe-Browne, for a week of gigs. The first of those gigs was at An Créagan near Omagh, where I’ve since played several times as headliner rather than support! I remember standing up in the balcony beside Paul’s sound desk, watching how magically Luka connected with his audience and thinking “That’s what I need to learn to do.” You could almost see a sort of electrical current between him and the people listening. It was also there that I learned the importance of bringing a good sound engineer with you, and again I remember thinking that I would make sure to do the same thing if I ever became a touring artist. And I did: I’ve been privileged to have the very talented Martin Stansbury working with me as sound engineer and tour manager for over five years now.”
Key Moment 4: Meeting Dick Gaughan - Location: The Strandhill Guitar Festival, County Sligo, Ireland - Other Persons Involved: Dick Gaughan, Séamie O’Dowd, Felip Carbonell and DADGAD workshop participants
“When I was pregnant with my first child, my belly got too big for me to hold a guitar comfortably, and after he was born I was too preoccupied with being a mum to even think about music, especially after his sister came along. But in the summer of 2006 I got a phone call from my friends and fellow guitarists Séamie O’Dowd and Felip Carbonell. They said that they were organising a guitar festival and wanted me to give a DADGAD guitar workshop. I was all set to say I couldn’t do it as I hadn’t played my guitar in over four years, but then they said I’d be co-presenting the workshop with Dick Gaughan, one of my musical heroes. I knew I’d be kicking myself for the rest of my life if I said no, so I said yes, and it changed my future. When we finished the workshop, Dick Gaughan asked me why I wasn’t out touring. I said I didn’t think there’d be any market for my music. He said “I know there would.” Three months later I handed in my notice at my job and became a full time musician. I still am.”
Key Moment 5: Co-Writing with Zoë - Location: My kitchen in the countryside near Penzance, Cornwall, England - Other Persons Involved: Zoë
“When I moved to rural Cornwall in 2007, one of the first people I met was Zoë. We met because our children were going to the same tiny school – fewer than 30 children in the entire school – and it was only after I’d got to be friends with her that I discovered that she was a former pop star, best known as the composer and performer of 1991 hit single “Sunshine on a Rainy Day.” Sitting at my kitchen table one day, she played me a new song she’d just written. I told her I loved the melody but couldn’t understand the lyrics she was singing, and she said “Oh, I don’t have any lyrics for it – those are just nonsense words.” I said “Well, would you like some lyrics for it?” She said “Yes, please, that would be great!” and within a few months we’d written a full album’s worth of songs together, which we released under the band name Mama. Prior to co-writing with Zoë, I’d thought of myself as a folk singer who happened to write an occasional song; it was working with Zoë that made me start to think of myself as a songwriter.”
Sarah McQuaid live: 26 February in Café Peter en Leni, Steendam; 5 March in De Lantaern, Zevenaar; 19 March in De Vermaning, Zaandam; 20 March in Tiliander, Oisterwijk.