15 June 2009
Album review – I Won’t Go Home ’Til Morning (English translation follows Nederlands original). “Verademend dus.” (A breath of fresh air.)
Sarah McQuaid:
I Won’t Go Home ’Til Morning
(English translation appears below Nederlands original. This review also appears on http://www.rootsville.be and http://www.luckydice.nl)
“You can’t have the one without the other” bezingt Sarah in haar eigen geschreven ‘Only An Emotion’. Sarah McQuaid is meesterlijk wanneer het gaat om iets wonderschoons neer te zetten, ook al komt dat voort uit verdriet. Haar 2de CD handelt zich om dit soort balansen. De balans die iedereen voor zichzelf tracht te vinden. ‘Last Song’ is eveneens door haar zelf geschreven, terwijl de overige nummers arrangementen van traditionals betreft. ‘Ode to Billie Joe’ van Bobbie Gentry behoort ook al bijna tot die classificatie. Sarah McQuaid hoort thuis tussen al die Britse singers & songwriters die kwalitatief mooi en nostalgische muziek maken. Muziek om bij weg te dromen, of om op een rustige ontspannen wijze van te genieten. Als dochter van een Spaanse vader, en Amerikaanse moeder is ze daarom een markante eend in de bijt, maar luisterend naar haar muziek niet een onwelkome verrassing.
Opgegroeid in Chicago, en woont na een aantal jaren in Ierland sinds kort op de plaats waar ze voegt met haar muzikale bagage. Het spirituele land van Bert Jansch, Dick Gaughan, maar ook Matha Tilston. Sarah heeft dit album opgedragen aan haar moeder Jane, die begin 2004 overleed. De keuze van de muziek op I Won’t Go Home ’Til Morning is direct afgeleid van de liedjes die ze als kind samen met haar moeder zong. Geen wonder dus dat de verbinding tussen haar moeder, en de muziek duidelijk doorresoneert in de werkelijk adembenemende uitvoeringen. Uitzonderlijk mooi is het instrumentloos gezongen ‘Wondrous Love’. Aan dit album is veel zorg besteedt, en de liefde voor de rijke geschiedenis van de ten gehore gebrachte traditionals straalt van dit album. Deze muziek is bijna onaards te noemen. Ze maakt je onverbiddelijk los van de dagelijkse vulgariteiten zoals: concurrentie, reclame, winst en geldbejag. Verademend dus!
Thanks to Renee Koopman for the translation below!
“You can’t have the one without the other”, sings Sarah in her self-penned ‘Only An Emotion’. Sarah McQuaid is a master of evoking something achingly lovely, even if it evolves from sorrow. Her second CD is all about these kind of balancing acts. The balance all of us are trying to find for ourselves. She wrote ‘Last Song’ herself as well, whilst the rest of the songs are newly arranged traditionals. ‘Ode To Billie Joe’ by Bobbie Gentry is one of the latter. Sarah McQuaid is one of all those British singers and songwriters who produce beautiful and nostalgic quality music. Music to dream away to, or to enjoy whilst relaxing. As the daughter of a Spanish father and an American mother, she stands out in the herd and listening to her music is a very welcome surprise.
She grew up in Chicago, and now lives, after a couple of years in Ireland, in the place where she merges with her musical inheritance. The spiritual country of Bert Jansch, Dick Gaughan, but of Matha Tilston as well. Sarah has dedicated this album to her mother Jane, who died at the beginning of 2004. The musical choice of I Won’t Go Home ’Til Morning has come directly from the songs she sang with her mother when she was a child. So it’s no surprise that the connection between her mother and the music resonates in the truly breathtaking renditions. Exceptionally beautiful is the a capella sung ‘Wondrous Love’. A lot of care has been taken with this album, and the love for the rich history of the chosen traditional tracks shines through. This music could almost be called unearthly. It remorselessly tears you loose from daily vulgarities like competition, commercials, profit and gain. A breath of fresh air!